به گزارش قدس آنلاین، علیرضا کمیلی با ذکر خاطره‌ای از اولین سال طلبگی خود گفت: تنها چند ماه از طلبگی‌ام می گذشت که در ایام محرم با چند کودک کار آشنا شدم و پس از پیگیری وضعیت زندگی این کودکان متوجه شدم که تنها دارایی زندگیشان یک مادر مریض از کار افتاده است.

این فعال فرهنگی، اجتماعی ادامه داد: با چند نفر از طلبه‌های مدرسه تصمیم گرفتیم که این خانواده را مهمان سفره خود کنیم و روزانه مقداری از غذای خود را قبل از مصرف در یک ظرف بزرگ قرار دهیم و به منزل این خانواده ببریم.

وی با بیان اینکه ماجرای این خانواده پنجره‌ای به سوی دنیایی جدید برایم بود، افزود: اربعین سال ۹۷ بود که به تازگی از سفر کربلا برگشته بودم، یک شب با دوستانم درباره زندگی سخت محرومان بحث می‌کردیم که یک ایده جدید در ذهنمان کلید خورد.

کمیلی بیان کرد: تصمیم گرفتیم که طرحی به نام  نذر مهربانی را در مدرسه اجرا کنیم، به این صورت که هر دو نفر از یک غذا استفاده کنند و سهم دیگر غذا را پس از بسته‌بندی به دست نیازمندان واقعی برسانیم.

این فعال فرهنگی، اجتماعی با بیان اینکه تصمیم گرفته بودیم دست از بی‌تفاوتی برداریم، ادامه داد: تمام تلاشم این بود تا پیام این طرح که سرشار از عشق و ایثار است را به همگان برسانم، پیام ما همدلی و همراهی طلاب با محرومان بوده و است.

وی خاطرنشان کرد: خاطره‌انگیزترین اتفاق در این طرح حضور در سرخس معمولان و تهیه جهیزیه برای زوج سیل زده‌ای بود که پس از ناامیدی حاصل از سیل و از دست دادن تمام دارایی‌شان، به برکت این طرح چراغ امید باری دیگر در دلشان روشن شد.

کمیلی با اشاره به اینکه تمام فعالیت‌های مذکور در مشهد و همراهی طلاب دغدغه‌مند بوده است، بیان کرد: از خرداد سال ۹۸ تاکنون حوزه فعالیتم را در زادگاهم سرخس که انبوهی از محرومیت‌ها را بر دوش می‌کشد، متمرکز کرده‌ام.

این طلبه جهادی ادامه داد: من یک کودک کار بوده ام و به این مسئله افتخار می کنم، خواندن و نوشتن را پیش از آنکه در مدرسه بیاموزم در هیاهوی میدان بار و زیر بار فشار و سختی‌های تحمیل شده در آن دوران آموخته‌ام.

وی افزود: در این یک سالی که در سرخس فعالیت می‌کنم سعی‌ام بر حمایت از کودکان و نوجوانانی است ک دچار فقر شده‌اند.

کمیلی اضافه کرد: با وجود اینکه از دوران نوجوانی به بعد زندگی خانوادگی‌ام دچار تحول شد و دیگر نیازی به کار کردن نداشتم، اما سختی‌های آن دوران لحظه به لحظه با من همراه بوده و در ذهنم نقش بسته است.

 این فعال فرهنگی، اجتماعی ادامه داد: اکنون نیز خود را برادر ده‌ها کودک فقیر می‌دانم و نشاندن لبخند امید بر لبهایشان را وظیفه خودم می‌دانم.

وی با اشاره به تأسیس گروه جهادی زنجیره امید به یاد شهید حاج قاسم سلیمانی در سرخس، افزود: هم اکنون محدوده فعالیتم در حوزه حمایت از زنان و کودکان بدسرپرست، بی‌سرپرست و همچنین بیماران از کارافتاده است که تعداد زیادی از آنها کودکان کار هستند.

کمیلی خاطرنشان کرد: تاکنون از طریق فراخوان در صفحه اینستاگرام شخصی‌ام توانسته‌ام مسائل پزشکی خانواده‌ها همچون عمل سخت یک پدر معلول، بازسازی و ساخت منزل دو مادر سرپرست خانواده، توزیع مستمر سبد کالا میان محرومان و اقدامات حقوقی همچون تهیه شناسنامه برای کودکان فاقد شناسنامه را با اراده دنبال کنم.

این طلبه جهادی با تأکید بر حضور دانشجویان، فرهنگیان و طلاب خوش فکر در گروه جهادی زنجیره امید، اضافه کرد: هم‌اکنون در حال گسترش محدوده فعالیت گروه جهادی زنجیره امید در قالب حمایت تحصیلی از دانش‌آموزان مستعد کم‌برخوردار هستیم که در صورت فراگیری این طرح امیدوارم دیگر شاهد این نباشیم که دانش‌آموزی به دلیل محرومیت، از مسیر علم آموزی باز بماند.

وی تصریح کرد: کار جهادی بیش از آنکه سبب رساندن خیر انسان به دیگران باشد، نشاط و سرزندگی را برای فرد به ارمغان می‌آورد و دقیقا همین حس زیبا است که مسیر جهاد را برای فرد همواره جذاب و دلنشین می‌کند.

کمیلی ادامه داد: کار جهادی زمانی معنا پیدا می‌کند که برای محصل پیوسته همراه با موفقیت در تحصیل باشد و برای افراد دیگر زندگی‌ای باعشق و موفقیت آمیزتر به ارمغان آورد، در غیر این صورت و عدم رشد فردی، نباید به دنبال مفهوم جهاد در چنین اقداماتی باشیم.

منبع: فارس

انتهای پیام/